Από την 8η Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας

Η 8^η Μάρτη Παγκόσμια μέρα της Γυναίκας, γιορτάστηκε και φέτος από τον Σύλλογο μας με μεγάλη επιτυχία.Με μεγάλη συμμετοχή γυναικών.  Με ζεστασιά, αλληλέγγυα διάθεση, κέφι, χορό και τραγούδι, με αναφορά στο ιστορικό της μέρας, οι γυναίκες μέλη και φίλες του Συλλόγου μας, τίμησαν αυτή τη μέρα που συμβολίζει τον αγώνα τους για την κατάκτηση της ισότιμης θέσης τους στην κοινωνία.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου τίμησε στην εκδήλωση με αναμνηστική πλακέτα την μέχρι πρόσφατα πρόεδρο του Συλλόγου Πόπη Κοτζαμάνη, για την πολύχρονη προσφορά της στο Σύλλογο και στα Καρδαμίτσια.  

Παραθέτουμε την ομιλία της Προέδρου Βάσως Τριανταφύλλη.

Αγαπητές φίλες

Σας καλωσορίζουμε και φέτος στη γιορτή για την παγκόσμια μέρα της γυναίκας που εδώ και χρόνια οργανώνει ο σύλλογος μας κάθε 8^η Μάρτη, τη μέρα που καθιέρωσε ο ΟΗΕ το 1977 για να τιμήσει τον αγώνα των γυναικών για την κατάκτηση της ισότιμης θέσης τους στην κοινωνία, στον δημόσιο βίο, στην οικογένεια. Ας θυμηθούμε με μια σύντομη αναδρομή το ιστορικό της μέρας.

Στις 8 Μάρτη του 1857 ξεσηκώθηκαν οι εργάτριες του ιματισμού και της κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες δουλειάς (δούλευαν σε άθλιες συνθήκες 16 ώρες την ημέρα) και ίση αμοιβή με τους άνδρες συναδέλφους τους. Αυτός ο αγώνας πνίγηκε στο αίμα. Ωστόσο ήταν η αφορμή να μιλούμε σήμερα για την παγκόσμια μέρα της γυναίκας και να θυμόμαστε ότι είναι μέρα αγώνα.

Από τότε μέχρι σήμερα ο δρόμος ήταν μακρύς. Οι μάχες που δόθηκαν σκληρές και μεγάλες. Κατακτήθηκαν πολλά και μεγάλα κυρίως στον Δυτικό κόσμο. Ας αναφερθούμε σύντομα σε τρία ζητήματα.

Ζήτημα 1^ο

Οι γυναίκες σήμερα έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν και να ψηφίζονται.Κάποτε,όχι στο πολύ μακρινό χτες, αυτό ήταν απαγορευμένο. Ωστόσο και σήμερα δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες για να συμμετέχουν στα κοινά, σε θέσεις πολιτικής και κοινωνική ευθύνης και το ποσοστό συμμετοχής εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα χαμηλό.

Ζήτημα 2^ο

Οι γυναίκες εδώ και πολλά χρόνια βγήκαν απ΄τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού τους,βγήκαν στην εργασία. Ωστόσο και σήμερα το ποσοστό ανεργίας σε αυτές είναι μεγαλύτερο από αυτό των ανδρών και οι αιτίες είναι πολλές.  Ακόμη είναι οι πρώτες που απολύονται σε καιρούς κρίσης,ενώ αμοίβονται χαμηλότερα από τους άνδρες συναδέλφους τους.

Ζήτημα 3^ο

Η θέση της γυναίκας στην οικογένεια δεν μοιάζει μ΄αυτή των μητέρων και των γιαγιάδων μας. Ο πατέρας, σύζυγος ,αδελφός αφέντης δεν είναι κυρίαρχο κοινωνικό φαινόμενο πια. Ωστόσο και σήμερα η εργαζόμενη γυναίκα σηκώνει μεγάλο βάρος στην καθημερινότητα της. Δουλεύει,είναι μάνα,σύζυγος,κόρη με ότι αυτοί οι πολλαπλοί ρόλοι συνεπάγονται για τη ζωή  της.

Ο δρόμος του αγώνα λοιπόν συνεχίζεται, η σκυτάλη είναι πια στις νέες γεννιές γυναικών. Σ’αυτές τις νέες γεννιές κοριτσιών ας αφιερώσουμε την αποψινή μας βραδιά.

Αλλά εμείς στο Διοικητικό Συμβούλιο σκεφτήκαμε να αφιερώσουμε αυτή τη βραδιά και σε μια δικιά μας γυναίκα. Σκεφτήκαμε να τιμήσουμε μια γυναίκα που επι πολλά χρόνια η προσφορά της στα Καρδαμίτσια είναι ιδιαίτερα σημαντική. Την Πόπη Κοτζαμάνη. Την δικιά μας Πόπη.

Το 1995 υπήρξε απ΄τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Γονέων του Δημοτικού σχολείου Καρδαμιτσίων και συμμετείχε από θέσεις Διοικητικού συμβουλίου αποφασιστικά στη δράση του. Στη συνέχεια ήταν απ’τα ιδρυτικά μέλη του Πολιτιστικού μας συλλόγου, αντιπρόεδρος και πρόεδρος του για πολλά χρόνια, με καίριο και αποφασιστικό ρόλο στην πορεία του.

Την Πόπη, λοιπόν,που είναι εργαζόμενη,μάννα,σύζυγοςκαι καλή κόρη για τους γονείς της,που συμμετέχει με μεράκι και καρδιά στα κοινά της γειτονιάς της και αγωνίζεται γι αυτήν, που συνδικαλίζεται και είναι πρόεδρος του επαγγελματικού της σωματείου, που ζωγραφίζει, αγιογραφεί, ασχολείται με την χειροτεχνία και συμμετέχει σε ερασιτεχνικούς θιάσους της πόλης μας, θέλουμε να τιμήσουμε απόψε και της απονέμουμε γι αυτό αναμνηστική πλακέτα.

Την ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την προσφορά της. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η συμμετοχή της στον Σύλλογο ήταν και γι αυτήν ένα καλό σχολείο εθελοντισμού και συλλογικής δράσης όπως για όλους μας άλλωστε.

Σας ευχαριστώ.